Voel je je gespannen of angstig en weet je niet precies waarom?

 

Misschien helpt dit je.

Het leven kan geweldig leuk fantastisch, niet makkelijk of op sommige momenten ronduit verschrikkelijk zijn. En, soms ook heel gewoon (saai!).

En dus is jouw leven niet alleen maar makkelijk en leuk. Pijn en lijden maken onderdeel uit van ieders leven, ook dat van jou, want je bent een mens. Hoe je ermee om gaat bepaalt voor een groot deel je kwaliteit van leven.  

Op de een of andere manier is de drang om lijden te vermijden júist een grote bron van lijden geworden. Hoe zit dat precies? Veel mensen zijn namelijk bang voor hun emoties, een soort emotie-fobie. Of hoor je bij de andere groep die zegt: ik kan niet (zo goed) voelen en weet dus vaak ook niet hoe ik mij voel.

Herken je dit?

Vluchten voor én het onderdrukken van emoties zorgt ervoor dat we vastlopen in het leven.

Het voorkomen van pijn is een maatschappelijk doel geworden, dat sterk samenhangt met de illusie dat het leven altijd fantastisch moet zijn. Waarom zou je die negatieve, nare en onaangename gevoelens ook willen voelen? Het lijkt logisch dat je pijn wilt voorkomen, want het is niet fijn.

We zijn het zelfs ‘negatieve’ emoties gaan noemen.

Bewust en onbewust proberen we er alles aan te doen om pijn, lijden en de angst die er mee gepaard gaart te vermijden:

-       uit zelfbescherming,

-       om geen zwakte aan de buitenwereld te laten zien,

-       of omdat het te spannend is om je gevoelens toe te laten.

Een deel van ons brein is, net als duizenden jaren geleden, nog altijd bezig met beschermen en gevaar te ontwijken om te kunnen overleven. Dat deel van ons brein interpreteert negatieve emoties gelijk aan gevaar. Dat wil je niet want zo ontstaat er angst voor emoties. Angst zorgt ervoor dat we die emoties uit de weg gaan die ons pijn kunnen doen.

Het niet weten, kunnen, durven, willen voelen of toelaten van deze emoties is de oorzaak van veel gedoe en problemen (lees: angst, onrust en stress) in je leven. 

Gevoelens onderdrukken kost energie

Wanneer je je eenzaam voelt, je schaamt of een gevoel van niet-goed-genoeg hebt, ervaar je dat ook als gevaar en ‘ga je er dus van weg’. Het onderdrukken van dit soort emoties kost energie, want gevoelens willen juist gevoeld worden en elke keer als jij je angst onderdrukt kost dat onbewust energie, want je lichaam verkrampt.

Ergens in je lichaam ga je spieren aanspannen om de energie van de angst tegen te houden: je klemt je kaken op elkaar, je houdt je adem in of je spant je nek en je schouders aan.

Daar begin je meestal al jong mee en daarom voelt het normaal aan, je bent het gewend. Het is een onbewust verzet tegen emoties die geuit willen worden en dat kost (veel) energie.

 

Vergelijk het met strandballen die je onderwater probeert te houden. Hoe groter de omvang en lading van de emotie en hoe meer gevoels-ballen je onder water houdt, des te meer energie het kost… Je zei dat je moe was? Als je moeite hebt met je emoties toelaten is dat (helaas) geen verrassing.

Gevoelens willen gevoeld worden

Gevoelens willen gevoeld worden

 

De oorsprong van dit soort beschermings-mechanismes zijn vaak te herleiden naar de opvoeding. Tijdens het opgroeien wordt het uit de weg gaan van pijn en ongemak vaak door ouders gestimuleerd. Misschien herken je een van deze opmerkingen: ‘je hoeft niet verdrietig te zijn’, ‘houd je sterk’, ‘laat je niet kennen’ of ‘als het maar gezellig is’.

De boodschap is: doorgaan! Er is geen plek voor jouw negatieve emoties. Alsof ze je vijand zijn.
TCC IMages Website_beetjeKleur 5.jpg

Wat doe jij om je angst niet te hoeven voelen? Of: wat doe jij om je emoties te vermijden?

De kans is dan ook groot dat je met de jaren allerlei strategieën hebt ontwikkeld om niet te hoeven voelen. We zijn heel creatief in het vermijden van emoties, iedereen heeft een eigen, unieke strategie. Wat is die van jou?

  • Je doet alsof er niks aan de hand is, dat kan met humor,

  • Je gaat klagen over de situatie in de wereld,

  • Je gaat piekeren en kunt niet slapen,

  • Je gaat naar de dokter en vraagt antidepressiva,

  • Je drinkt meer alcohol, rookt of snoept meer, Netflix!

  • Je zoekt afleiding en zorgt dat je weinig thuis bent,

  • Je sluit je af voor anderen, trekt je terug en bent meer alleen,

  • Je zit meer op je mobiel.

 

Boek direct je kennismaking in mijn agenda via de knop rechtsonder ↘

Boek direct je kennismaking in mijn agenda via de knop rechtsonder ↘

Deze strategieën komen voort uit ons ego wat probeert controle te hebben door ‘negatieve’ emoties te vermijden. Je vlucht daarbij in je hoofd, daar hoef je namelijk niet te voelen, daar is het wél veilig.

Hierdoor ontstaan er steeds meer afhankelijkheden, randvoorwaarden en regels in je leven. En dus voel je je minder vrij en energiek.

 

Maar het probleem (negatieve emoties vermijden) is wel opgelost! Toch? Ja én nee, voor de time being.. misschien zelfs wel voor een aantal jaar.  

Het is alleen geen duurzame strategie. Want hoe langer je angst ervaart omdat je die lastige emoties niet wil voelen, hoe meer spanning er in je lichaam en geest ontstaat. Dit leidt tot schadelijke gevolgen voor je gezondheid. Dit heb je in de regel nauwelijks door. Als je even stilstaat, merk je misschien wel dat je je gespannen voelt.

Bang voor gevoelens. Elke keer als je je angst niet onder ogen komt, wordt de angst een klein beetje groter.

Zo kan er met de jaren een sluimerend probleem ontstaan: door de toenemende stress in je hoofd (die zich bovendien vastzet in je lichaam) kun je steeds minder levenslust en dus kwaliteit van leven ervaren.

Daarom vind je het ook lastig om stil te zijn, om in stilte te zijn en tot rust te komen. Want als je dat doet kan er zomaar een strandbal omhoogkomen.

Welbevinden, well-being, kwaliteit van leven of gelukkig zijn

Emoties die het leven zo bijzonder maken, zoals vreugde, liefde, verbinding en compassie bedenk je niet, die voel je. En die gevoelens kun je alleen in het moment zelf ervaren. Daarom is het dus van ‘levens’-belang om uit je hoofd te komen.

Thinking is less effective than you think.

Samenvatting

Door (al vroeg in je leven te starten met) pijn te vermijden, ontstaat angst voor emoties.

Je wilt je niet angstig voelen en al helemaal niet zo overkomen naar de rest dus je ontwikkelt strategieën (vaak onbewust) om je angst te onderdrukken.

Door deze strategieën ga je aangepast door het leven. Je creëert afhankelijkheden, voelt je minder vrij en vrolijk. Onrust, spanning en stress nemen toe.

Want je bent precies níet aan het doen wat je nodig hebt.

Daar komt vaak bij dat je gaat oordelen over jezelf, want jij bent toch verantwoordelijk voor je eigen gevoel? Zo ontstaat zelfafwijzing.

Zelfafwijzing

Een paar zelf-afwijzende gedachten die je misschien wel herkent: 

-       Ik weet wel wat ik moet doen om gezonder, gelukkiger of succesvoller te worden, maar ik doe het gewoon niet.

-       Ik heb toch alles wat ik nodig heb in mijn leven, waarom lukt het me dan niet om blij te zijn?

-       Ik weet niet of het me ooit nog gaat lukken om me beter te laten voelen.

-       Het is allemaal mijn eigen schuld.

-       Het gaat hartstikke goed met me! (terwijl dat niet zo is)

 

Wat is er dan wél nodig?

Dit heb je waarschijnlijk al weleens gehoord: wat helpt is je negatieve emoties (je angstige gevoelens) de ruimte te geven en ze juist wel te voelen. En dat kan best spannend zijn.

Elke keer dat je oordeelt creëer je een nieuwe strandbal of balletje met lucht/oordelen wat je inslikt.

Dit oordeel met de negatieve energie wordt in je lichaam opgeslagen en het onderdrukken hiervan kost energie. Want in feite willen alle gevoelens, zowel de ‘positieve’ als de ‘negatieve’, gevoeld worden.

Het positieve nieuws is dan ook dat, op het moment dat de onderdrukte emotie gezien en erkend wordt, er letterlijk een last van je schouders valt. Je voelt dan ook direct je energie toenemen omdat je de bal niet meer onder water hoeft te houden. Jij bepaalt in dit proces zelf welke strandbal je (geleidelijk) omhoog laat komen.

Zorg er voor dat je een manier vindt die bij jou past. Iedereen heeft iets anders nodig en daar kan ik je bij helpen.

In de regel is het veel minder eng dan je denkt en het resultaat is dat je je daarna vrijer en lichter voelt en meer energie hebt.

Houd ze dus niet tegen, dat leidt alleen maar tot meer spanning, kies voor ervaringen, voor voelen en niét voor meer denken.

You can’t learn to swim by reading a book.

Als je met de jaren heel goed bent geworden om gevoelens niet te voelen, dus als je heel veel strandballen in je borst of buik hebt zitten, doe je er goed aan ze niet allemaal in een keer boven water te laten komen… Start met ontdekken welke ballen er zijn, en denk na of je wilt beginnen met het omhoog laten komen van de grootste (bal) of juist met een kleine (emotie)? 

Ik kan je helpen met het leren opmerken welke ballen er allemaal in jouw binnenwereld zitten, om vervolgens samen te bepalen welke je wil aanpakken en anders mee om wil gaan. En daar begeleid ik je in.

Wat is daarvoor nodig?

Om je gevoelens toe te kunnen laten is er besef en acceptatie nodig dat elke vorm van lijden en (psychologische en lichamelijke) pijn, bij het leven hoort. Door deze natuurlijke ‘flow’ van  het leven te accepteren voel je meer rust, vertrouwen en kracht. En dat is precies wat je nodig hebt om beter om te kunnen gaan met de pijn als het leven even tegenzit, óf misschien zelfs even heel zwaar is.

Elke keer als je een gevoel toelaat, neemt de kracht van dat gevoel af. Zo kan je er de volgende keer als hij opkomt makkelijker verdragen. Je wordt emotioneel stabieler en sterker.

Innerlijke rust leidt tot het beter leren kennen van jezelf en wat je nodig hebt om met de lastige gebeurtenissen in het leven om te gaan.

 

Mijn werkwijze ontstaat als ik je spreek

Klachten staan nooit op zichzelf. Hoe jij een klacht ervaart is anders dan hoe iemand anders een klacht ervaart. Het probleem is anders ontstaan en dient ook op een voor jou passende manier aangepakt te worden. Iedereen is uniek, letterlijk.

Jij staat centraal, niét je klacht.

Tijdens de intake in mijn praktijk in Amsterdam (Zuid) maken we een plan en bepalen we samen wat voor jou de beste aanpak is. 

 
Maarten Kadiks