Jezelf tegenkomen zónder dat nog erg te vinden

Zelfonderzoek

 

Een aantal jaar geleden las ik het boek Letting Go: The Pathway of Surrender, geschreven door David R. Hawkins. Dit blog is geen review, onderstaande tekst is een vertaalde passage uit het boek en maakt op een voor mij vermakelijke manier het belang van zelfonderzoek duidelijk.

 
 
TCC IMages Website_beetjeKleur 8.jpg
 
 

Op een dag was je brein aan het werk en zei:

‘Wat is er nou precies mis met ons, wat is er aan de hand met mij?

‘Waarom kan ik die fijne gedachten niet vasthouden?’

‘Waar vind ik antwoorden?’

De oplossing van een probleem geeft elke keer maar kortstondige bevrediging, want deze zelfde oplossing is namelijk de basis voor het ontstaan van het volgende ‘probleem’.

Is het menselijk brein te vergelijken met een zinloos ronddraaiend muizenrad?

De geest bleef maar doorkletsen en dacht opeens: ‘er moet toch wel een expert te vinden zijn die antwoorden heeft?’

Als je onrustig, angstig, verdrietig of boos bent ga je naar een psycholoog, dokter, sociaal werker of een vriend. Je kan je gaan verdiepen in een nieuwe godsdienst, een filosofie-cursus, ook kan je je chakra-energie in balans brengen, reflexologie een kans geven, accupunctuur of je gaat voor heling met een klankschalensessie.

Mediteer, chant een mantra, drink groene thee. Leer NLP, actualiseer, visualiseer, studeer psychologie. Probeer psychedelica, onderga een reading, loop hard, jazzercize, probeer colonics, verdiep je eens in voeding en aerobics, sta een paar minuten op je hoofd, draag een bijzondere steen. Krijg meer inzicht, biofeedback, Gestalttherapie.

Bezoek je homeopaat, chiropractor. Probeer kinesiologie, ontdek je Enneagram-type, breng je meridianen in balans, schrijf je in voor een ‘verhoog je bewustzijn’ werkgroep, slik magnesium. Bid, bestudeer astrologie, eet vegetarisch, probeer microbiotica, biologisch.

Ontmoet een medicijnman, ga in een zweethut. Gebruik Chineze kruiden, shiatsu, acupressure en Feng Shui. Ga naar India, vind je guru, zwem in de Ganges, staar naar de zon, scheer je hoofd kaal, eet met je vingers, en neem een koude douche. Beleef je verleden opnieuw, probeer hypnotherapie, ga naar een primal screeming sessie, sla op kussens.

Schrijf je affirmaties uit, maak een visiedocument, beleef een wedergeboorte, leg Tarot-kaarten, studeer Zen. Neem meer masterclasses en workshops. Lees meer, ga naar yoga, doe Ayahuasca bij een Shaman, zit naast een pyramide en lees Nostradamus.

Ga op een retreat, probeer intermitted fasting, slik amino-zuren, leer een geheime technieken om handen te schudden, probeer kleurentherapie, antidepressiva, werk met bloemen. Ga naar de Spa, kook met vergeten groenten, gebruik gefermenteerde ingrediënten uit verre landen, ga naar Tibet, bezoek heiligen, houd handen vast en ga in een cirkel staan, probeer tantra, ga naar de film, join a cult, draag oranje kleren, probeer alle vormen van psychotherapie, neem wonderpillen, volg zoveel mogelijk blogs, eet alleen mango, laat je handen uitlezen, denk New-Age.

Red de planeet, laat een tekening van je aura maken, draag altijd een kristal met je mee, bezoek een medium, laat je zegenen door een baba, treed toe in een anonieme groep, ga naar Lourdes, badder in een hot-springs, zet je blote voeten in de aarde, check je galblaas, probeer chakra-ademhaling, laat je aura schoonmaken..

 

Hebben je dit állemaal al gedaan?

 

Wat moedig om steeds door te blijven zoeken, wat drijft ons om te zoeken naar antwoorden? Een vorm van pijn en hoop op andere tijden? Jazeker.

Maar er is nog iets anders. We denken, of misschien voélen we intuïtief dat er ergens een antwoord is op alle vragen..

Maar.. als we het probleem niet helemaal begrijpen, kunnen we de oplossing ook niet vinden.

Misschien is de oplossing helemaal niet buiten onszelf te vinden?

Stel dat je je antwoorden vindt, ben je dan klaar? Misschien voor een moment, want het ego zal snel met een nieuw verhaal komen, iets nieuws om na te streven, iets nieuws waardoor je direct nadat heb gevonden wat je zocht en je honger gestild is, toch weer op zoek gaat. Zo begint het hele verhaal weer van voren af aan.

Je brein is namelijk altijd op zoek naar <vul maar in>.

Hier komt het belang van bewust leven met aandacht om de hoek kijken, zodat je inziet en keus hebt om wél of níet naar dit nieuwe verhaal te luisteren. Zelfkennis én bewustzijn stelt je in staat dit patroon te doorzien om het vervolgens te doorbreken.

 
Maarten Kadiks